Z ogromnym żalem zawiadamiam, że nasz Przyjaciel, Kolega, Znakomity Poeta, Krytyk, Znawca literatury, Filozof poetyki, Szlachetny Człowiek, nasz Bliski zmarł 10 maja 2025 r. Trudno uwierzyć w Jego śmierć. Aldono, jesteśmy z Tobą w żalu! Grzegorz Trochimczuk, Prezes OW ZLP.
A oto najbardziej aktualna wypowiedź Marka Wawrzkiewicza, Prezesa Związku Literatów Polskich.
Pierwsza myśl, która się nasuwa: odszedł Człowiek Wielkiego Formatu.
Poeta, krytyk, eseista, tłumacz. Erudyta wiecznie pragnący nowej wiedzy, poliglota, znawca wielu literatur, świadek i uczestnik historii nowej literatury polskiej. Badacz dawnej literatury.
Był Andrzej pasjonatem. Bo z pasją odkrywał dla siebie i dla nas w starych epokach kultury tematy i obszary słabo dotąd rozpoznane. Bo z zapałem mówił o nowych zjawiskach, przewidywał ich przyszłość i ich wpływ na losy i kształt literatury. Był w szlachetny sposób zapalczywy.
Był jednym z nestorów naszej organizacji, uczestniczył w jej działalności w czasach dobrych i złych. Z mądrością i serdecznym zaangażowaniem.
Ponieśliśmy wielką stratę.
Aldonko, w tych jakże trudnych chwilach jesteśmy z Tobą.
Do widzenia, Andrzeju.
Marek Wawrzkiewicz
Przypominamy postać Andrzeja Tchórzewskiego (informacja zaczerpnięta z Wikipedii):
Andrzej Tchórzewski (ur. 18 maja 1937 w Lublinie, zm. 10 maja 2025 w Warszawie) – polski poeta, eseista, krytyk literacki, dramaturg, autor słuchowisk i tłumacz literatury obcej.
Ukończył studia na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego i Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1939–1942 przebywał w Rumunii. Od 1955 roku mieszkał w Warszawie. Debiutował w 1955 r. na łamach czasopisma „Kamena” jako poeta. W latach 1966–1968 mieszkał w Stanach Zjednoczonych[1].
Pracował jako dziennikarz i specjalista ds. przekładów, m.in. w wydawnictwach: „Iskry” i „Czytelnik” oraz przez wiele lat współredagował miesięcznik „Poezja” (1975-1990). Pracował również w Polskim Radiu w programie dla zagranicy (redakcja hiszpańska). Jest również tłumaczem poezji i prozy z kilku języków (angielski, hiszpański, gruziński, rosyjski, portugalski, ukraiński i włoski).
Od 2015 roku, wraz z Aldoną Borowicz, jest fundatorem prywatnej nagrody poetyckiej ”Zamiast recenzji”, przyznawanej młodym poetom do 30. roku życia. Sam jest laureatem wielu nagród w konkursach literackich, m.in. Nagrody Młodych w 1957, Nagrody im. W. Hulewicza za całokształt twórczości i Nagrody Bemowskiej (Gminy Warszawa-Bemowo) w 2002 roku. Od marca 1961 roku do 31 grudnia 2006 roku był członkiem Oddziału Warszawa Związku Literatów Polskich.
Twórczość:
Zbiory poetyckie
Wnętrze kwiatu (Iskry, 1960)
Dłoń dotyku (Pax, 1963)
Wosk na ucztę (Wyd. Lub. 1969)
Prostota (Wyd. Lub. 1980)
Reportaż z wieży Babel (PIW 1981)
Rok Święty (KAW 1986)
Haiku (Polska Oficyna Wydawnicza 1999)
Haiku (II wyd. internetowe, Wydawnictwo Tower Press, 2001)
Kronika żywego dnia (Przedświt 2002)
Na piasku chwili (Wydawnictwo Atut 2003),
Wiersze z różnych kobiet (Wydawnictwo Arwil 2007)
Bóg – Mara – Sen (Wydawnictwo Astra, Łódź 2007)
Chroniąc oczy przed korozją. Wybór poezji. (Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012)
Eseistyka
Opowiadania Marka Hłaski (Seria „Moje lektury, Wydawnictwo Arkadia, 1995)
Z Poczekalni na Parnas (eseje o poezji polskiej, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005)
Utwory dramatyczne
Improwizacja oszmiańska (e-Tygodnik Literacko-Artystyczny Numer 54/17 (337) ISSN 2084-6983, 2011)
Utwory dla dzieci
Wielki Nemuru (Oficyna Wydawnicza ExLibris Warszawa 1990)
Tłumaczenia literatury obcej
